‍ ‌شعرلری بالاگریوه

عیدبی_یار

عیدوماخدایا،اما نیوما یارم

گل یادش الهی برده همه قرارم

بادوبارون ناله پریشوکردخیالم

زمستونی سوزکرده خدایا دبهارم 

 درخت بیقراری ،ریشه زده دجونم

ثمرش بی گریوه الهی سی شوگارم

باغبون بیکسی ،تکیه زده سرشونم

چش دلم خینی کرده غمیاروزگارم

ستاره غصه نوکرد دآسمونه بختم

زونوی غم گرته هردوچش انتظارم

هرجمعه دل وه طماع تابرسه هنارس

دلخوشیام بارکرده وقتیکه یاری نارم 

علیارته قرارش د ای دنیای ناراس

عیدمه روزیکه یار بیا وا دیارم 

بیامهدی زهرا که طاقتم رومسه 

بس که منم انتظار بسکه جمعه شمارم

شاعروتحلیلگرسیاسی

علی سرابی یاقوند

‍ ﷽ 

بازقلم بغض دلش بازشد

مرغ سحرقصه پروازشد 

 سرخ شده مرکب خامه اش

ویران شده آبادی خانه اش

بازقلم بغض فشانی میکند

برگلویش داغ نشانی میکند

دوچشمانم ازغم آل طاها

آبیاری کردباغ غریب یاررا

باناله های جانسوز آسمان 

تلمیح های غصه شده فراوان

هاتف غیب آمدوگفتاچنین 

ای پیروان مسلک عابدین

بشنوتواین سِرنهانخانه را

حقیقتی که لرزاندشانه را

بازاریوسف فروشی شده باب

زلیخاهای جعلی درپیچ وتاب

پیام مولای غریبم این است

ازمردم زمانه دل حزین است 

ازشیعیان دلش گرفته بارها

باکردارهای آلوده به ریا 

نمک نزن به زخم اوتوهربار

اینقدرنزن سیلی به رخساریار

هرکجاکه شیعه خطامیکند

سیلی به صورتش عطامیکند

نزن سیلی به صورت آن عزیز 

ازرفتارهادلش راکردیدریزریز

حال که برای فرجش نیست دعا

لااقل سیلی نزنیدبه مولا

وقتی نمیخوانیددعای فرج

پس چراازنام اومیکنیدخرج 

یوسف فروشی خیلی ارزان شده

به فیمت یک لقمه ای نان شده

وقتی که اینگونه گناه میکنید

برگونه او هم نگاه میکنید؟

تاببیندجای اون ضرب سیلی

که چگونه صورتش گشته نیلی 

ازضرب سیلی کوچه یادش میاد

غصه هاشوبااین کارنکن زیاد

جمعه درجمعه پراز عزا شده 

این ماتم ولی چه بیصداشده 

 درغروب جمعه هانظر نما

تاببینی سرخی خون طاها 

تابنگری چگونه غوغاشده 

کبودی خورشیدهویداشده

هرجمعه ایکه بی مهدی میرود

عمر ما هم بابدعهدی میرود

زندگی بی مهدی عذاب آورست

زندگی بی مهدی مذاب آورست

عطرگلهاازنرگس ویاس بوده

گلاب مهدی ازگل خاص بوده

این جمعه رفت امادلی نشدتنگ

دنیاچراپرشده ازرنگ وننگ 

 زمان چرا چنین پرازدردشده 

محله ها هم پر از نامردشده 

داخل هرکوچه صدایی میاد

نوایی از دردجدایی میاد

برسرهرکوچه گلی کاشته اند

نرگسی ویاس سنبلی کاشته اند 

اماچراشاخه هارو میشکنید

برگهای یاس راپس چرامیکنید

 دست علیامیلزردازاین سرود

کاش که این جمعه بیایداوزود

شاعر: علی سرابی یاقوند 

‍ ‍تقدیم به هموطنان عزیز بمناسبت پیروزی ایران درمقابل مراکش

وطن ای معبد تاریخ دلها

وطن ای برترین تفسیردنیا

ای تمام خاک تو بهشت من

نام تو بوده گِل سرشت من 

ازکویر تو شده سبز قامتم

مثل زاگرس بوده استقامتم 

روشن است اندیشه ام با یادتو

سبز بوده ریشه ام با یادتو 

توشگفتی سازتاریخ شده ای 

شراب مهرورزی رانوشیده ای

آرشی نامدار درخویش داری 

جام پادشاهی درکیش داری

ضحاک پلیدی هارا کشته ای

کاوه را باپتک شیرنوشته ای 

رستمی داری که پایش دررکاب

زین سبب ازددودیوگرفته خواب

جان به کف بسیارداری لب مرز

تا نروید دردلت یک گل هرز

خواب چشم دشمنان ربوده اند

مثل شیر بیشه زاران بوده اند 

خون هابردل دشمن کرده اند

بارها خاطرش را آزرده اند 

 وطن من نام توتاج سر است

چون نگین خاتم هرباوراست

نام تو سرای پرفروغ من 

مشتی بوده بردهان اهریمن 

مبادآنروز که ویران باشی 

خالی از وجودشیران باشی 

مبادآنروز که مردمان تو 

ناامیدگردند از آسمان تو 

تو نیاکان را پدر و مادری 

تو برای من بسان اژدری 

هویت واصل ریشه ام تویی 

سرآغاز ی براندیشه ام تویی

وطن ای زیباترین خانه ی پارس

صاحب کارونی و خلیج فارس

مثل زاینده رودهستی خروشان

درسیاهی نام تو هست درخشان 

کرخه ودز تا ارس را صاحبی 

در دل هر معبدی تو راهبی 

توهستی ضد استبدادوظالم

به هر فتنه توهستی کامل عالم

وطن تفسیرهر اذان عشق است

وطن شیرازه هرسرمشق است

وطن یعنی که تفسیر شهادت 

وطن یعنی که معنی رشادت 

وطن یعنی تمام بودن ما

تمام هستی و سرودن ما

وطن یعنی تمام خاک ایران

وطن یعنی نیای پاک شیران 

وطن یعنی رهاگشتن ازآتش

وطن یعنی حدیثی ازسیاوش

وطن یعنی سیمرغ و حالش

وطن یعنی حدیث زال وبالش

وطن یعنی تمام هستی من 

وطن یعنی گل سرمستی من 

شاعروتحلیگرسیاسی علی سرابی یاقوند