ماهیان خفته درخاک 

ماهى به آب گفتا ، من عاشق تو هستم..

از لذت حضورت ، مى را نخورده مستم!! 

آيا تو ميپذيرى ، عشق خدائيم را ؟..

تا اين که بر نتابى ، ديگر جدائيم را؟!! 

آب روان به ماهى ، گفتا که باشد اما..

لطفا بده مجالى ، تا صبح روز فردا!! 

بايد که خلوتى با ، افکار خود نمايم..

اينجا بمان که فردا ، با پاسخت بيايم!! 

ماهي قبول کرد و ، آب روان گذر کرد..

تنها براى يک شب ، از پيش او سفر کرد!! 

وقتى که آمدش باز ، تا اين که گويد آرى..

يک حجله ديد و عکسى ، بر آن به يادگارى!! 

خود را ز پيش ماهى ، ديشب که برده بودش..

آن شاه ماهى عشق ، بى آب مرده بودش!! 

ناليد و يادش افتاد ، از ماهى آن صدايی..

وقتى که گفت با عشق ، ميميرم از جدايى!! 

ای کاشک آب می ماند ، آن شب کنار ماهی..

ماهی دلش نمی مرد ، از درد بی وفایی!!

آری من و شما هم ، مانند آب و ماهی..

یک لحظه غفلت از هم ، یعنی همین جدایی!!...

کپی ممنوع